Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

Χρόνια Πολλά και ευτυχισμένα!!!σέ όλους και όλες όσες γιορτάζουν σήμερα!!!!!











Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα εύχομαι απο καρδιάς σε όλες και όλους που γιορτάζουν σήμερα την ονομαστική τους εορτή!!!! Ευχές απο καρδιάς σε όλους και όλες σας φίλοι μου αγαπημένοι!!!!! Υγεία πάνω απο όλα και πολύ αγάπη!!! Αυτές τις Γιορτινές Μέρες ας γεμίσουμε Αγάπη τις καρδιές μας
και ας υποδεχτούμε αισιόδοξα το Νέο 'Ετος με προσδοκίες που θα βγούν αληθινές!!! Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το Νέο 'Ετος!!!








































































































































































































































































Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009

Χρόνια πολλά στους Νικόλες και τις Νικολέτες!!!!

Απο καρδιάς Χρόνια πολλά στους Νικόλες και στις Νικολέτες!! Κάθε επιθυμία τους ευχή μου!!!! Τίς ευχές μου στον φίλο μου Νίκο Σιδηρόπουλο και στην πολυαγαπημένη μου βαφτιστήρα Λέτα!!!!

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

Η αγάπη δεν προσφέρει βεβαιότητα


Η αγάπη θα τρόμαζε πολύ λιγότερο αρκετούς ανθρώπους, αν έφερνε μαζί της και μια εγγύηση. Τέτοια εγγύηση όμως δεν παρέχει ούτε η επικύρωση της εκκλησίας , ούτε η επικύρωση του νόμου. Αναγκαστικά, η αγάπη θα παραμένει πάντοτε ζήτημα εμπιστοσύνης στο βαθμό που μπορούμε να εμπιστευθούμε ο ένας τον άλλον. Ελάχιστοι άνθρωποι μπορούν ν'αποφύγουν τον πόνο και τα δάκρυα, όταν προδοθούν στην αγάπη. Τέτοιες εμπειρίες μας κάνουν σκληρούς και λιγότερο ικανούς να συγχωρούμε. Δικαιολογούμε τη δυστυχία μας, κατηγορώντας την αγάπη. Αγνοούμε το γεγονός πως η αγάπη είναι σταθερή, ενώ οι άνθρωποι είναι άστατοι. 'Οντως η αγάπη προσφέρει εγγύηση, οι άνθρωποι όμως την προδίδουν. Την αγάπη μπορείς να την εμπιστευθείς , αλλά οι άνθρωποι είναι ευμετάβλητοι. Η μόνη πραγματική βεβαιότητα που μπορούμε να έχουμε στην αγάπη θα προέρθει όταν κατευθύνουμε τις δραστηριότητές μας κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να κάνουμε τον εαυτό μας ικανό και άξιο για τη διαρκή αγάπη. Τότε, δεν υπάρχει τίποτε να φοβηθούμε. Κόλαση είναι να έχεις πάψει ν' αγαπάς GEORGE BERNANOS

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009

Χρόνια Πολλά!!στους Σταύρους και τις Σταυρούλες!!!


Χρόνια πολλά σε όσους και όσες γιορτάζουν σήμερα!!! Χρόνια πολλά σε όλους μας ..διότι είναι απο τις μεγαλύτερες γιορτές της χριστιανοσύνης μας!!!! Αλλά εγώ θα μου επιτρέψετε φίλοι μου να ευχηθώ απο εδώ και στο έτερόν μου ήμισυ που γιορτάζει σήμερα...στον άνθρωπό μου..που μου έμαθε πόσο όμορφη είναι η ζωή με τις όποιες αντιξοότητές της.. σ'αυτόν που μου έμαθε να χαμογελώ,ακόμη κι'όταν πονάω.... σ'αυτόν που μου χάρησε την μητρότητα και χαιρόμασθε ευτυχισμένοι τα δυό μας κοριτσάκια που γίναν κοπέλες πιά.....σ'αυτόν που μου χάρησε την ευτυχία μαθαίνοντας τι είναι πραγματική αγάπη...ευτυχία!!! Σε ευχαριστώ Σταύρο μου γι'όλα αυτά που μου χάρισες και μου χαρίζεις ακόμα.... Χρόνια σου πολλά καλέ μου!!! Να σε χαιρόμαστε και ο θεός να σ'έχει γερό και δυνατό!!!

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Ευχαριστώ απο καρδιας!!!για το βραβείο..που μου χαρισες...και για τα καλα σου λογια...ξερω να εκτιμώ και να σεβομαι τους φίλους που με εμπιστεύοναι !


  • Ευχαριστώ !! Καλή μου φιλη ΖΉΝΑ απο καρδιας, για το βραβειο που μου προσφερες το δεχομαι μετα χαράς και χαίρομαι ιδιαίτερα για την εμπιστσύνη και την εκτίμησή σου....Να εισαι σίγουρη πως θα φανω αντάξια ,των εκτιμήσεων σου προς το πρόσωπο μου...ώστε να μην με αμφισβοιτήσεις ποτέ και δεν θα το επιτρέψω να συμβεί αυτο...., ουτε σε κανέναν αλλον να βγάλει λανθασμένες εντυπώσεις ως προς το άτομο μου και το ήθος μου....Και επι τη ευκαιρία , θα ευχαριστήσω και όλους όσους μου πρόσφεραν βραβείο. Μα ποιο πολύ για το οτι με συμπεριελάβατε σε τουτη την μπλοκοπαρεα και αγκαλιάσετε με αγάπη τα ιστολόγια μου... Δεν ξεχνώ ποτέ μα ποτέ αυτους που με βοήθησαν να τα στείσω στα πρωτα μου βήματα,μου δωσαν δυναμη και παροτρυνση όταν ένοιωθα ανασφάλιες για το αν πετύχω να φανώ αντάξια των προσδοκιών σας.
  • Δεν εμαθα να είμαι αγνώμον στήν ζωή μου σε όσους με βοήθησαν,στις καλες και τις κακές στιγμές...Ευχαριστώ και παλι όλους οσους με εμπιστευτήκατε...αλλά και σε αυτους που ενδεχομένως με αμφισβοίτησαν....και υπήρξαν άδικοι μαζί μου!!!Πιστέψτέ με δεν υπάρχει ποιό θλιβερό συναίσθημα να σε αμφισβοιτούν αυτοί που θεωρούσες φίλου σου....και μαλιστα καλούς,με ήθικές αξίες και αισθήματα. .Μα τους συγχωρώ γιατί βγάλαν λάθος συμπερασματα..παρασυρόμενοι...απο πρόσωπα ανώρημα και καταστάσεις ....και θλίβομαι πολύ...γιατί νόμισα ότι ήξεραν με τι είδους ,άνθρωπο έχουν να κάνουν . Δεν το περίμενα να μου συμβεί αυτό......γιατί ποτέ δεν έδωσα το δικαίωμα μεχρι σήμερα..... και στην ηλικία που βρίσκομαι. Διαφύλλαξα το κύρος και την ηθική μου πανω απο όλα και όλους... Στην προσωπική μου ζωή οι φίλοι,φίλες μου όλοι μα όλοι που με γνωρίζουν καλά ...μείναν μαζί μου για πάντα......Μόνο ο θάνατος μπορεσε να μας χωρήσει.. με καποιους και αυτο , μονο σαν ύλη...γιατί οι ψυχέ μας παρέμειναν ...στο μερος του μυαλού και της καρδιάς.... Συγνώμη αν εγινα κουραστική σε καποιους απο εσα ενδεχομένως..αλλά ώφειλα να το κανω δήμοσια ... για να μην ξαναγίνει στο μέλλον , κάποια τετοια είδους παρεξήγηση... Εμαθα στην ζωή μου να είμαι ξεκαθαρη στις σχέσεις μου, στις αξίες, στην εχεμύθεια,μα πανω απο όλα στα ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ και την ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ που δείχνει κάποιος για το άτομό μου!! και δεν αρμοζει στο ήθος μου και στην αξιοπρέπειά μου να βλάψω κάποιον, ουτε το ιστολόγιο του...ούτε τις σκέψεις του μέσα απο την ποίηση του ....μα πανω απο όλα την ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗ. Σας ευχαριστώ για την κατανόησή σας!!Και κλείνω με τούτο: Θα λείψω για λίγο απο την παρέα σας ,διοτι θα παω διακοπούλες τέλους της εβδομάδας, τις τελευταίες μερούλες των διακοπων μου που μου απέμειναν και οταν γυρίσω ελπιζω να ξαναβρεθούμε..γιατί ειλικρινά το σκέφτομαι πολύ αν συνεχίσω..να υπαρχω στην παρέα σας ... ισως αρκεσθώ μονο στην συγγραφή του βιβλίου μου εις αναμνηση της μητέρας μου!! Ετσι θα δώσω και σε αυτούς που με αμφισβοίτησαν,τον χρόνο να σκεφθούν καλύτερα ... πόσο άδικοι φάνηκαν απέναντι μου. Ευελπιστώ και εύχομαι να αναθεωρήσουν την άποψή τους για το άτομό μου..... Σας ευχαριστώ!!!

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009

Η αγάπη είναι μια στάση ζωής




Το ποιό σημαντικό δεν είναι τι μας συμβαίνει,αλλά πώς να το αντιμετωπίζουμε. Ελάχιστα μπορούμε να ελέγξουμε όσα λένε και κάνουν οι άλλοι,τις καταστροφές που μπορεί να προκαλέσει η φύση και το γεγονός οτι θα γεράσουμε και θα πεθάνουμε. Διαθέτουμε,όμως,απεριόριστο έλεγχο στο τρόπο που θ'ανταποκριθούμε καιθ'αντιμετωπίσουμε τις καταστάσεις αυτές. Πρέπει ολοι να παραδεχθούμε πως είμαστε απόλυτα υπεύθυνοι για τις πεποιθήσεις, για τα πιστεύω μας,για τη στάση ζωής και για την συμπεριφορά μας. Αν, για παράδειγμα,είμαστε άστοργοι,άκαρδοι, χωρίς την ανάγκη του έρωτα και της αγάπης, δεν είναι ότι η ζωή μάς έπαιξε ένα άσχημο παιχνίδι κατά κύριο λόγο, εμείς αποφασίσαμε, συνειδητά, ν' αφήσουμε την αγάπη έξω απο την ζωή μας. Είναι ευκολότερο να βλέπουμε τον εαυτό μας σαν θύματα μιας βάναυσης μοίρας, παρά ν' αποδεχόμαστε τη συμμετοχή μας στο πρόβλημα. Δεν ωφελεί, ωστόσο, να φέρουμε ξανά την αγάπη στη ζωή μας αν δεν αναγνωρίσουμε οτι είμασταν τουλάχιστο εν μέρει υπεύθυνοι για την απουσία της . Οι Ζεν λένε κάτι σχετικό: Τώρα που κάηκε ο στάβλος μου, μπορώ να δώ το φεγγάρι. Η καταστροφή του στάβλου είναι τραγωδία ή πλεονέκτημα; Σωστός είσαι αν νομίζεις ότι είσαι. Δεν υπάρχει τίποτε καλό ή κακό, μόνο η σκέψη το κατασκευάζεi. WILLIAM SHAKESPEAR

Σάββατο 15 Αυγούστου 2009

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΣΟΙ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ


Χρονια σας πολλά φίλες και φίλοι μου όσοι γιορτάζεται σήμερα!!Οτι μα ότι επιθυμείτε ευχή μου απο καρδιάς!!!!!Η μεγαλόχαρη να σας δίνει υγεία πάνω απο όλα αγάπη και ότι άλλο επιθυμείτε!! Συγχωρείσθε με αν δεν σας εύχομαι προσωπικά όλους ,και όλες όσοι γιορτάζεται, μα ένα θλιβερό γεγονός για μια ακόμη φορά χτύπησε την πόρτα της ψυχής μου και τούτη την στιγμή . Μόλις χθές συνόδευσα στην τελευταία της κατοικία την αγαπημένη μου φίλη Βούλα Σιδηροπούλου-Στρατίδου στην γενέτειρά της Οινόη Κοζάνης σε ηλικια 47χρόνων,που εδώ και 5ΧΡΌΝΙΑ ΠΆΛΕΨΕ ηρωικά αυτό το αδηφάγο τέρας τον Καρκίνο.Μαζί της έκλεισε και ένα κεφάλαιο των νεανικών μας χρόνων της ζωής μας,διότι οι άνδρες μας ήταν φίλοι απο τα γυμνασιακά τους χρόνια και φυσικά δεθηκαμε και εμείς και απο τότε είμασταν αχώριστοι ως μια γροθιά.Σαφώς θα μείνουμε ως μια γροθιά και χωρίς ΑΥΤΗΝ ,γιατί θα παραμείνει στην καρδιά μας ,στην ψυχή μας,στο είναι μας!!! Συγχωρείσθε με αν δεν απαντώ στα ιστολόγια σας για λίγες μέρες, μα δεν δύναμαι ψυχολογικά τούτες τις στιγμές .Θα σας παρακολουθώ όμως σιωπηρά......Την αγάπη μου και τα φιλιά μου!! Σας ευχαριστώ!!!

Σάββατο 25 Ιουλίου 2009

Δημιουργώντας τον δικό μαςπαράδεισο

Τι περιμένουμε, τέλος πάντων απο τη ζωή και την αγάπη; Πολλοί λίγοι είναι αυτοί που θ'ανακαλύψουν μια καινούρια ήπειρο, που θα ταξιδέψουν για το Δία, που θ'αλλάξουν την ιστορία ή θα γίνουν μυθικοί εραστές. Η ζωή μας και ο θάνατός μας δε θα έχει ιδιαίτερη σημασία παρά μόνο για μας τους ίδιους και τους ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν. Οι μέρες μας, πιθανότατα, θα περάσουν με το φαγητό, τον ύπνο, το πλύσιμο των ρούχων,τη φροντίδα του κήπου,το μεγάλωμα των παιδιών, με αρρώστιες και ανάρρωση, δημιουργώντας νέους φίλους και αποχαιρετώντας παλιούς , με το πρωινό ντύσιμο και το βραδυνό ξεντύσιμο,
με το βούρτσισμα των δοντιών και το χτένισμα των μαλλιών, με κλάματα, γέλια, θυμούς και απογοητεύσεις, με στιγμές ευτυχίας και ομορφιάς, βλέποντας τον εαυτό μας να μεγαλώνει,να γερνάει, νιώθοντας το θάνατο να πλησιάζει. Αν τελικά υπάρξουν στην ζωή μας ποίηση, ρομαντισμός, βαθύτερο νόημα, θα υπάρξουν μόνο γιατί τα δημιουργήσαμε εμείς οι ίδιοι. Η ζωή και η αγάπη που δημιουργούμε είναι η ζωή και η αγάπη που ζούμε. Υπάρχει χρόνος για δουλειά και δημιουργία. Υπάρχει, επίσης, χρόνος για αγάπη. Έτσι δε μένει χρόνος για τίποτε άλλο. COCO CHANEL

Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

Οι καρδιές μας έχουν το δικό τους μυαλό


Η καρδιά μας είναι το μέρος που βιώνουμε τα πάθη μας.
Είναι εύθραυστη και ραγίζει εύκολα, έχει όμως μια θαυμαστή ευλυγισία και δυνατότητα επαναφοράς.
Δεν υπάρχει περίπτωση να εξαπατήσουμε την καρδιά μας.
Η επιβίωσή της εξαρτάται απο την ειλικρίνειά μας.
Συχνά, οταν υποπτευόμαστε πως η καρδιά μας είναι έτοιμη να ραγίσει, αποσυρόμαστε στο δικό μας σίγουρο παράδεισο, εκεί όπου μάθαμε να μεταμφιέζουμε τον πόνο μας ή να τον αρνούμαστε ολοκληρωτικά.
Εκεί προσποιούμαστε οτι νιώθουμε σιγουριά και ασφάλεια.
Ο αγώνας με τους πόνους της καρδιάς είναι ένα θετικό στοιχείο για την αλλαγή.
Ελάχιστα πράγματα με ανθεκτική αξία κατακτώνται χωρίς σύγκρουση.
Αν δεν υπάρχει τιποτα να μας εναντιωθεί, κινούμαστε απο τη δράση στην αυταρέσκεια, όπου τελικά ανακαλύπτουμε οτι η απουσία του πόνου δεν είναι απαραίτητα η καλύτερη απάντηση.
Ορισμένοι άνθρωποι νιώθουν με το κεφάλι τους και σκέπτονται με την καρδιά τους.

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

Η αγάπη μέσα απο τον θάνατο!!

Πριν λίγες ώρες πέθανε ένας πολύ αγαπημένος φίλος της κόρης μου ο Λεωνίδας σε ηλικία 31Χρόνων απο καρκίνο,επίσης την παραμονή της πρωτοχρονιάς, χάθηκε ακόμη ενας κοινός φίλος και των δύο κοριτσιών μου σε δύστυχημα με την μηχανή ο Γιάννης. την ίδια ηλικία περίπου...Αυτή μου η ανάρτηση λοιπόν ,είναι αφιερωμένη στην μνήμη αυτών των δύο παλληκαριών,διότι τα γνώριζα πολύ καλά και τα αγαπούσα και τα αγαπώ σαν δικά μου παιδιά. Νιώθω λοιπόν την ανάγκη να το κάνω,διότι ξέρω την μεγάλη οδίνη που περασαν η κόρες μου με τον χαμό του Γιάννη ,τον χειμώνα και τώρα της μικρότερης κόρης μου για τον χαμό του Λεό, απο την Πάτρα, όπως τον φωνάζουν οι καλοί του φίλοι .... πιστεύω πως με αυτα που θα γράψω,θα ανακουφίσω τις τρυφερές ψυχούλες των παιδιών μου,μα και όλης της παρέας.....Θέλω να πιστέψουν ακλόνητα,όπως πιστεύω και εγώ και οι περισσότεροι συνάνθρωποι μας,ότι ποτέ δεν χάνουμε τους ανθρώπους που αγαπάμε,ακόμα κι αν μεσολαβίσει ο θάνατος. Συνεχίζουν να συμμετέχουν σε κάθε πράξη,σε κάθε σκέψη μας σε κάθε απόφαση που πέρνουμε.Η αγάπη τους μένει ανεξίτηλα αποτυπωμένη στην μνήμη και ζεί στην καρδιά μας.Παρηγορούμαστε στην σκέψη πως η ζωή μας έγινε πιό πλούσια και πιο περιεκτική απο την στιγμή που μοιραστήκαμε την αγάπη τους. Μολονότι κάποια μέρα όλοι θ' αποχωριστούμε τα πρόσωπα που αγαπάμε,οι αγαπημένοι μας άνθρωποι δεν χάνονται. Νιώθουμε πάντοτε καλύτερα οταν έχουμε αγαπήσει. Με τον τρόπο αυτό , η αγάπη υπερβαίνει ακόμα και τον θάνατο. "Αν ζούμε στις καρδιές των ανθρώπων που αφήσαμε πίσω μας, δεν πεθαίνουμε ποτέ ."(THOMAS CAMPBELL)

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Ένα καλό μονοπάτι για την αυτογνωσία, είναι να υποβάλλετε στον εαυτό σας ερωτήσεις και να απαντάτε κατόπιν με ειλικρίνεια.


Ακολουθώντας την ιδέα αυτή, θα ήθελα να προτείνω μερικές ερωτήσεις που μπορούμε όλοι να υποβάλλουμε στον εαυτό μας στο τέλος κάθε ημέρας:


- Νιώθουμε λίγο πιο ευτυχισμένοι αφού τα καταφέραμε καλά και σήμερα;


- Αφήσαμε κάποια σίγουρη απόδειξη της καλοσύνης μας, κάποιο σημάδι της αγάπης μας;


- Προσπαθήσαμε να σκεφτούμε κάποιον γνωστό μας κάτω απο ένα θετικότερο φώς;


- Βοηθήσαμε κάποιον να νιώσει χαρά, να γελάσει η τουλάχιστον να χαμογελάσει; -


- Προσπαθήσαμε να διώξουμε λίγη από την σκουριά που διαβρώνει τις σχέσεις μας; -


- Περάσαμε την μέρα μας χωρίς να δυσφορούμε για τα πράγματα που δεν έχουμε και να χαιρόμαστε για τα πράγματα που έχουμε; -


- Συγχωρήσαμε τους άλλους που είναι κάτι λιγότεροι από τέλειοι;


- Συγχωρήσαμε τον εαυτό μας; -


- Μάθαμε τίποτα καινούργιο για τη ζωή, για την επιβίωση ,για την αγάπη;


Αν δεν ικανοποιηθείτε με τις απαντήσεις σας, μην αποκαρδιωθείτε. Αύριο θα τα πείτε πάλι από την αρχή με τον εαυτό σας!


Και αν συνεχίσετε έτσι, να είστε σίγουροι ότι στο κουίζ αυτό θα βγείτε νικητές. ....αν έχω το δικαίωμα στην ευτυχία μου δεν πρέπει να το κερδίσω μόνο για τον εαυτό μου, αλλά και να το διαθέσω. RALPFH BARTON PERRY (Απόσπασμα απο το βιβλίο του ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ Γεννημένοι για την αγάπη)


Το Κουίζ της αγάπης


Ένα καλό μονοπάτι για την αυτογνωσία, είναι να υποβάλλετε στον εαυτό σας ερωτήσεις και να απαντάτε κατόπιν με ειλικρίνεια.


Ακολουθώντας την ιδέα αυτή, θα ήθελα να προτείνω μερικές ερωτήσεις που μπορούμε όλοι να υποβάλλουμε στον εαυτό μας στο τέλος κάθε ημέρας:


- Νιώθουμε λίγο πιο ευτυχισμένοι αφού τα καταφέραμε καλά και σήμερα;


- Αφήσαμε κάποια σίγουρη απόδειξη της καλοσύνης μας, κάποιο σημάδι της αγάπης μας;


- Προσπαθήσαμε να σκεφτούμε κάποιον γνωστό μας κάτω απο ένα θετικότερο φώς;


- Βοηθήσαμε κάποιον να νιώσει χαρά, να γελάσει η τουλάχιστον να χαμογελάσει; -


- Προσπαθήσαμε να διώξουμε λίγη από την σκουριά που διαβρώνει τις σχέσεις μας; -


- Περάσαμε την μέρα μας χωρίς να δυσφορούμε για τα πράγματα που δεν έχουμε και να χαιρόμαστε για τα πράγματα που έχουμε; -


- Συγχωρήσαμε τους άλλους που είναι κάτι λιγότεροι από τέλειοι;


- Συγχωρήσαμε τον εαυτό μας; -


- Μάθαμε τίποτα καινούργιο για τη ζωή, για την επιβίωση ,για την αγάπη;

Αν δεν ικανοποιηθείτε με τις απαντήσεις σας, μην αποκαρδιωθείτε. Αύριο θα τα πείτε πάλι από την αρχή με τον εαυτό σας!


Και αν συνεχίσετε έτσι, να είστε σίγουροι ότι στο κουίζ αυτό θα βγείτε νικητές. ....αν έχω το δικαίωμα στην ευτυχία μου δεν πρέπει να το κερδίσω μόνο για τον εαυτό μου, αλλά και να το διαθέσω.

RALPFH BARTON PERRY

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

''ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ"


"ΜΑΝΑ"η ποιό γλυκειά λέξη!!!μια λέξη που προφέρουν κάθε χείλη....μόνο που τα δικά μου δεν πρόλαβαν να της το πούν,να φωνάξω...ΜΑΝΑ ,ΜΑΜΑ,ΜΑΝΟΥΛΑ,έφυγες απο κοντά μου,πρίν κάν να σου πώ σ'αγαπώ ,να σε φιλήσω,να σου πώ ευχαριστώ που μου έφερες στην ζωή!!!!όμως κράτησα για παντοτινό φυλακτό το πρώτο σου χάδι στα μαλλιά μου...και το τελευταίο φιλί στο μέτωπό μου και μετά έσβυσες .......πέταξες για πάντα μακρυά μου!!!!Νά είσαι καλά "Μάνα μου,όπου κι αν βρίσκεσαι.......Σ'αγαπώ πολύ!σ'έχω καλά φυλαγμένη μέσα στην καρδιά μου,μαζί με τα δικά μου παιδιά,ξέρεις κάτι Μαμά ,έγινα και εγώ Μάνα !!!!

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Κυριακή 29 Μαρτίου 2009



Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

Γελα μου.....

Μάθε να γελάς με τα βάσανά σου και δεν θα σου λείψουν ποτέ οι αφορμές