Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Μια μυγδαλιά και διπλα της Εσύ!!


Μια μυγδαλιά και δίπλα της, Εσύ. Μα πότε Ανθίσατε; Στέκομαι στο παράθυρο Και σας κοιτώ και κλαίω. Τόση χαρά δεν την μπορούν τα μάτια. Δός μου, Θεέ μου, Ολες τις στέρνες τ'ουρανού Να στις γιομίσω. (Νικήφορος Βρεττάκος) Αφιερωμένο στην Άνοιξη που έρχεται!!


Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Η παλέτα της ψυχής





Κλείσε τα μάτια σου και δες την παλέτα της ψυχής σου ..... μου είπε ένας καρδιακός μου φίλος όταν ένιωσε το γκρίζο που βγάζω τούτο τον καιρό απο μέσα μου....και συνέχησε... Άσε τα χρώματα να σου δείξουν το ουράνιο τόξο που κρύβεις μέσα στον καμβά της ψυχής σου... Καμβάς θαρρώ πως είναι το χαρτί ,η φαντασία είναι η παλέτα με χρώματα απο λέξεις και η πένα το πινέλο.....
Πόσοι απο εμας θα θέλαν να έχουν την ικανότητα να ζωγραφίζουν σ'ένα τέτοιο καμβά; Με την παρότρυνση των λόγων του φίλου μου λοιπόν, απόψε θα προσπαθήσω να ζωντανέψω τον γκρίζο καμβά της ψυχής μου ... Παίρνω την παλέτα των χρωμάτων που καθρεφτίζονται σε μια άκρη της ψυχής μου να τα ζωντανέψω απ'την αρχή να δώσω πάλι χρώμα στην ζωή μου που φαντάζει γκρίζα... Ολα μοιάζουν να είναι ίδια... Αρχίζω λοιπόν η παλέτα των χρωμάτων χορεύει και αφήνει πίσω της ζωγραφισμένες τις αναμνήσεις, ενώ χαρούμενες πινελιές ξεπιδούν απο μέσα της, και ξυπνά την φαντασία που έχει φτάσει στο αποκορύφωμα και παρουσιάζεται στον καμβά,σαν να είναι ζωντανή οπτασία. Η παλέτα χορεύει τρελά τα χρώματα ακολουθούν, αστέρια είναι η κάθε πινελιά λαμπιρίζουν και γελούν, χρωματίζοντας την κάθε γωνιά μέσα στο μυαλό σαν νέα ζωή να ξεπηδά, σαν ... 'Ονειρο φανταστικό,αγάπη γεννιέται ξαφνικά και αφήνεται στο Δημιουργό, συνθέτει νότες απαλές και ξεπροβάλλει με ζωντάνια λές και είναι αληθινό...... Χρωματισμένο, φωτεινό άχ πόση ομορφιά ......ταξίδι μπλέ στα γαλανά νερά, κόκκινο σαν αίμα που κυλά σαν κόκκινα χείλη που όπου ακουμπούν αφήνουν την πνοή του Απρίλη σαν κόκκινο τριαντάφυλλο που μοσχοβολά... Λευκό σαν περιστέρι που πετά... Σαν ροδοπέταλα το ρόζ το ντροπαλό διστακτικά να ξεπηδά, στο μόβ του αγριολούλουδου την μεθυσμένη ομορφιά, το κίτρινο να ξεπροβάλλει απο τις τουλίπες, άχ!!πόση ομορφιά! το χρώμα το πορτοκαλί του ήλιου που στέλνει τις ηλιαχτίδες του στην γή! λές και χάρισε το φεγγάρι το χρώμα του το γκρί. Τα πράσινα απέραντα λιβάδια σαν φύλλα, των λουλουδιών πετράδια, το πράσινο χρώμα της ζωής! Πόσα χρώματα υπάρχουν ακόμη χαρούμενα και φωτεινά μα ...ίσως και κάποια λυπημένα μα κι' αυτά συνθέτουν μια ομορφιά! Κάποια λουλούδια δακρυσμένα σαν νούφαρα πανέμορφα υγρά.. . Μα το πέπλο της φαντασίας τα τυλίγει όλα μαζί ....ταιριάζουν σαν κλαδιά απο δέντρο με μπουμπούκια που ξεπηδάνε ζωηρά, η φαντασία δεν τελειώνει στον καμβά , τα χρώματα είναι τόσα πολλά.... Ανοίξτε λοιπόν και εσείς την παλέτα της ψυχής σας και ζωγραφίστε τον κόσμο που ονειρεύεστε!! Ακόμη κι'αν αυτός ο κόσμος κρύβει μόνο το γκρί. Θα είναι ο δικός σας κόσμος.....
Σ' ευχαριστώ καλό μου φιλαράκι.....