Δημιουργώντας τον δικό μαςπαράδεισο

Τι περιμένουμε, τέλος πάντων απο τη ζωή και την αγάπη; Πολλοί λίγοι είναι αυτοί που θ'ανακαλύψουν μια καινούρια ήπειρο, που θα ταξιδέψουν για το Δία, που θ'αλλάξουν την ιστορία ή θα γίνουν μυθικοί εραστές. Η ζωή μας και ο θάνατός μας δε θα έχει ιδιαίτερη σημασία παρά μόνο για μας τους ίδιους και τους ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν. Οι μέρες μας, πιθανότατα, θα περάσουν με το φαγητό, τον ύπνο, το πλύσιμο των ρούχων,τη φροντίδα του κήπου,το μεγάλωμα των παιδιών, με αρρώστιες και ανάρρωση, δημιουργώντας νέους φίλους και αποχαιρετώντας παλιούς , με το πρωινό ντύσιμο και το βραδυνό ξεντύσιμο,

με το βούρτσισμα των δοντιών και το χτένισμα των μαλλιών, με κλάματα, γέλια, θυμούς και απογοητεύσεις, με στιγμές ευτυχίας και ομορφιάς, βλέποντας τον εαυτό μας να μεγαλώνει,να γερνάει, νιώθοντας το θάνατο να πλησιάζει. Αν τελικά υπάρξουν στην ζωή μας ποίηση, ρομαντισμός, βαθύτερο νόημα, θα υπάρξουν μόνο γιατί τα δημιουργήσαμε εμείς οι ίδιοι. Η ζωή και η αγάπη που δημιουργούμε είναι η ζωή και η αγάπη που ζούμε. Υπάρχει χρόνος για δουλειά και δημιουργία. Υπάρχει, επίσης, χρόνος για αγάπη. Έτσι δε μένει χρόνος για τίποτε άλλο. COCO CHANEL