Απο την ανθισμένη πασχαλιά μου για όλους Εσας!!! Σας ωφείλω ένα μεγάλο συγνώμη για την απουσία μου ,όλο αυτό τον καιρό...ελπίζω να μην με απορρίψατε, λόγω απουσιών αγαπημένοι μου φίλοι και φίλες! Επειδή δεν θέλω να σας κουράζω και απο εδώ, τους λόγους τους αναφέρω στην ανάρτηση μου,στο άλλο μου μπλόκ Mar 9659. Σας ευχαριστώ απο τα βάθη της ψυχής μου για τις ευχές όλων σας και ιδιαίτερα το ενδιαφέρον σας και τις ανησυχίες αυτών όλων που μου στείλατε email εκφράζοντας την αγάπη και την εκτίμηση σας δείχνοντας ο καθένα σας με τον τρόπο του πόσο νοιάζεστε για μένα ...με συγκινήσατε όσο δεν φαντάζεστε....Μεγάλη μου τιμή που σας έχω φίλους. Χίλια Ευχαριστωωώ!!!!
Μια μυγδαλιά και δίπλα της, Εσύ. Μα πότε Ανθίσατε; Στέκομαι στο παράθυρο Και σας κοιτώ και κλαίω. Τόση χαρά δεν την μπορούν τα μάτια. Δός μου, Θεέ μου, Ολες τις στέρνες τ'ουρανού Να στις γιομίσω. (Νικήφορος Βρεττάκος) Αφιερωμένο στην Άνοιξη που έρχεται!!
Κλείσε τα μάτια σου και δες την παλέτα της ψυχής σου ..... μου είπε ένας καρδιακός μου φίλος όταν ένιωσε το γκρίζο που βγάζω τούτο τον καιρό απο μέσα μου....και συνέχησε... Άσε τα χρώματα να σου δείξουν το ουράνιο τόξο που κρύβεις μέσα στον καμβά της ψυχής σου... Καμβάς θαρρώ πως είναι το χαρτί ,η φαντασία είναι η παλέτα με χρώματα απο λέξεις και η πένα το πινέλο.....
