Η καρδιά μας είναι το μέρος που βιώνουμε τα πάθη μας.Είναι εύθραυστη και ραγίζει εύκολα, έχει όμως μια θαυμαστή ευλυγισία και δυνατότητα επαναφοράς.
Δεν υπάρχει περίπτωση να εξαπατήσουμε την καρδιά μας.
Η επιβίωσή της εξαρτάται απο την ειλικρίνειά μας.
Συχνά, οταν υποπτευόμαστε πως η καρδιά μας είναι έτοιμη να ραγίσει, αποσυρόμαστε στο δικό μας σίγουρο παράδεισο, εκεί όπου μάθαμε να μεταμφιέζουμε τον πόνο μας ή να τον αρνούμαστε ολοκληρωτικά.
Εκεί προσποιούμαστε οτι νιώθουμε σιγουριά και ασφάλεια.
Ο αγώνας με τους πόνους της καρδιάς είναι ένα θετικό στοιχείο για την αλλαγή.
Ελάχιστα πράγματα με ανθεκτική αξία κατακτώνται χωρίς σύγκρουση.
Αν δεν υπάρχει τιποτα να μας εναντιωθεί, κινούμαστε απο τη δράση στην αυταρέσκεια, όπου τελικά ανακαλύπτουμε οτι η απουσία του πόνου δεν είναι απαραίτητα η καλύτερη απάντηση.
Ορισμένοι άνθρωποι νιώθουν με το κεφάλι τους και σκέπτονται με την καρδιά τους.
17 σχόλια:
Το μυαλό οφείλει να υπηρετεί την καρδιά... αλλιώς σφάλει... όσο "σοφό" και να είναι.
Καλησπέρα!
εγω παλι νοιωθω οτι η καρδια μου ειναι στο στομαχι μου..οταν ποναει ποναει το στομαχι μου,σφιγγεται
Η τελευταία πρόταση μου άρεσε πολύ!!
Και ναι, συμφωνώ, ότι έχει αξία κατακτάται συνήθως με κόπο!
Φιλιά, καλό βράδυ!
καλή μου φίλη συμφωνώ μαζί σου οι συγκρούσεις καμιά φορά είναι απαραίτητες
ώσπου να μάθουμε να αγαπάμε χωρίς να έχουμε απαιτήσεις και να μη ζητάμε ανταλλάγματα
απλά να δίνουμε γιατί αγαπάμε
καλή σου νύχτα
φιλιά
Έχω ένα σοβαρό πρόβλημα με την καρδιά μου, πάντα προσπαθεί να αποπροσανατολίσει το μυαλό μου... Πάντως νομίζω ότι η καρδιά ευθύνεται για τις δικές μου στιγμές ευτυχίας αλλά και για εκείνες της απόλυτης θλίψης....
Συμφωνώ μαζί σου διότι αυτός που τολμά να είναι ανόητος,αυτός κάνει το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση της σοφίας.Καλώς ήλθες απο τα μέρη μου!!Καλό βράδυ!
Γλυκειά μου παπαρούνα, φυσικά αφου αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα!!!φιλάκια!
Aκριβώς γλυκειά μου φίλη!!καλό σου βράδυ ,γλυκό φιλί!
Ετσι είναι Γιάννη μου γιατί αυτοί που δεν ξέρουν να κλάψουν με την καρδιά τους,δεν ξέρουν και να γελάσουν....φιλιά πολλά!
Μικρέ μου Αλήτη!Καλώς ήλθες απο τα μέρη μας. Αν μπορούσα να σώσω μια καρδιά,η ζωή μου δεν θα ήταν μάταιη. Αν μπορούσα να μαλακώσω τον πόνο μιας ζωής, ή να βοηθήσω το πληγωμένο γεράκι να μπεί ξανά στη φωλιά του,η ζωή μου δε θα ήταν μάταιη.
Αλληλοσυνδέονται αυτά τα δυό αλίμονο σ'αυτόν που θα τ' απομονώσει.
Οι συγκρούσεις μοιραίες μαθαίνουμε απο τα λάθη μας και πονάμε γιαυτά.
Την ισορροπία αναζητούμε όλοι με ανάλογες απώλειες και απο τις δύο μεριές.
Φιλιά θαλασσινά!!
Συφωνώ απόλυτα γλυκειά μου zoyzoy!αχ!με δρόσισαν τα θαλασσινά φιλιά σου και στα ανταποδίδω!!
Ευτυχώς πατριώτισσα είμαστε θαρρώ και οι δυό από αυτούς που νιώθουν με την καρδιά και όχι με το μυαλό τους...
Γι'αυτό και σε εκτιμώ ιδιαίτερα...σαν μια φίλη που απλώς δεν έτυχε να τα πούμε και από κοντά.
καλό σου απόγευμα!
Πολλά φιλιά
Υ.Γ.πολύ όμορφο το κείμενο σου ...είχαν δίκιο οι κόρες σου που σου λέγαν να γράψεις...
πρέπει που και που να ακούμε και τις κόρες μας.
Καμμιά φορα ο πόνος ειναι αυτός που ... ξυπνά την καρδιά και τα συναισθήματα.
Την καλημέρα μου
Αρης
Καλή μου φίλη σε ευχαριστώ απο καρδιάς για τα καλά σου λόγια!!!Αμοιβαία τα αισθήματα γλυκειά μου!!Την αγάπη μου και τα φιλιά μου!!
Εχεις απόλυτο δίκηο Αρη μου!! Σε ευχαριστώ που περνας απο τα μέρη μου και δεν με ξεχνάς!!φιλιά πολλά!
H καρδιά ειναι απλα ενα οργανο.
Το μυαλο τα κανει ολα
Εκεινο εχει και το συναισθημα.
Τωρα αν ειναι καλυτερο το συναισθημα απο τη λογικη ειναι αλλο θεμα
Και τα δυο σιγουρα εχουν το δικο τους ρολο
Δημοσίευση σχολίου