Το ποιό σημαντικό δεν είναι τι μας συμβαίνει,αλλά πώς να το αντιμετωπίζουμε. Ελάχιστα μπορούμε να ελέγξουμε όσα λένε και κάνουν οι άλλοι,τις καταστροφές που μπορεί να προκαλέσει η φύση και το γεγονός οτι θα γεράσουμε και θα πεθάνουμε. Διαθέτουμε,όμως,απεριόριστο έλεγχο στο τρόπο που θ'ανταποκριθούμε καιθ'αντιμετωπίσουμε τις καταστάσεις αυτές. Πρέπει ολοι να παραδεχθούμε πως είμαστε απόλυτα υπεύθυνοι για τις πεποιθήσεις, για τα πιστεύω μας,για τη στάση ζωής και για την συμπεριφορά μας. Αν, για παράδειγμα,είμαστε άστοργοι,άκαρδοι, χωρίς την ανάγκη του έρωτα και της αγάπης, δεν είναι ότι η ζωή μάς έπαιξε ένα άσχημο παιχνίδι κατά κύριο λόγο, εμείς αποφασίσαμε, συνειδητά, ν' αφήσουμε την αγάπη έξω απο την ζωή μας. Είναι ευκολότερο να βλέπουμε τον εαυτό μας σαν θύματα μιας βάναυσης μοίρας, παρά ν' αποδεχόμαστε τη συμμετοχή μας στο πρόβλημα. Δεν ωφελεί, ωστόσο, να φέρουμε ξανά την αγάπη στη ζωή μας αν δεν αναγνωρίσουμε οτι είμασταν τουλάχιστο εν μέρει υπεύθυνοι για την απουσία της . Οι Ζεν λένε κάτι σχετικό: Τώρα που κάηκε ο στάβλος μου, μπορώ να δώ το φεγγάρι. Η καταστροφή του στάβλου είναι τραγωδία ή πλεονέκτημα; Σωστός είσαι αν νομίζεις ότι είσαι. Δεν υπάρχει τίποτε καλό ή κακό, μόνο η σκέψη το κατασκευάζεi. WILLIAM SHAKESPEAR
